ALIMENTATIE

Over het algemeen ontvangt de financieel zwakkere partner alimentatie. Partneralimentatie komt in beeld wanneer één van de partners na de scheiding niet voldoende eigen inkomen heeft om in zijn of haar levensonderhoud te voorzien. In de volgende situaties kan partneralimentatie aan de orde zijn:

• Er is een groot inkomensverschil tussen beide partners.
• Eén van de partners heeft tijdens het huwelijk of geregistreerd partnerschap minder gewerkt of gezorgd voor de kinderen, en daardoor een lager of geen inkomen.
• Als één van de partners niet in staat is om direct na de scheiding in zijn of haar eigen onderhoud te voorzien.

De berekening van partneralimentatie is complex en hangt af van meerdere factoren. De belangrijkste factoren zijn:

• Behoefte: Dit is het bedrag dat de ontvangende partner nodig heeft om op hetzelfde niveau te kunnen leven als tijdens de relatie.
• Draagkracht: De mogelijkheid van de betalende partner om de alimentatie te kunnen betalen zonder zelf in financiële problemen te komen.
• Duur van het huwelijk: Voor het bepalen van de duur van de alimentatieverplichting is onder meer de duur van het huwelijk relevant.
• Inkomen van beide partners: Alle inkomstenbronnen worden meegenomen, inclusief loon, uitkeringen en eventueel ander vermogen.

Het kan voorkomen dat de omstandigheden na de scheiding veranderen, waardoor een herberekening van de partneralimentatie noodzakelijk is. Een herberekening kan worden aangevraagd in de volgende situaties:

• Wijziging in inkomen: Als de betalende partner minder gaat verdienen of de ontvangende partner juist meer.
• Nieuwe relatie: Als de alimentatieontvanger een nieuwe relatie aangaat en gaat samenwonen, kan dit invloed hebben op de alimentatie.

De duur van partneralimentatie is wettelijk vastgelegd, maar kan variëren afhankelijk van de situatie:

• Standaardduur: De alimentatieplicht geldt voor maximaal 12 jaar bij huwelijken die langer dan 5 jaar hebben geduurd, of waaruit kinderen zijn geboren.
• Korter huwelijk zonder kinderen: Bij huwelijken korter dan 5 jaar zonder kinderen geldt de duur van de alimentatie voor maximaal de helft van de duur van het huwelijk.
• Bijzondere omstandigheden: In sommige gevallen kan de rechter een afwijkende termijn vaststellen.

De hoogte van de kinderalimentatie wordt bepaald door een aantal factoren:

• Inkomen van beide ouders: Net als bij partneralimentatie, worden alle inkomstenbronnen meegenomen.
• Leeftijd van het kind: Oudere kinderen brengen doorgaans hogere kosten met zich mee, zoals studiekosten.
• Zorgverdeling: Hoe meer zorg de betalende ouder op zich neemt, hoe lager de kinderalimentatie kan zijn.

Net als bij partneralimentatie, kunnen ook de bedragen voor kinderalimentatie worden herzien bij veranderde omstandigheden. Dit kan in onderling overleg. Lukt dit niet, dan kun je via een advocaat een verzoek tot wijziging indienen bij de rechtbank. Een herberekening kan nodig zijn in de volgende situaties:

• Wijziging in inkomen van één van de ouders.
• Wijziging in de zorgregeling: Bijvoorbeeld wanneer de zorgverdeling tussen de ouders verandert.

Kinderalimentatie moet worden betaald totdat het kind 21 jaar is, tenzij het kind eerder financieel zelfstandig wordt. Het is verstandig om met je kind tijdig afspraken te maken over de periode van 18 tot 21 jaar, zodat er duidelijkheid is over de financiële verwachtingen. Er zijn enkele belangrijke punten om in gedachten te houden:

• Tot 18 jaar: Kinderalimentatie is verplicht en wordt meestal betaald aan de ouder waar het kind woont.
• 18 tot 21 jaar: De alimentatieplicht blijft bestaan, maar het bedrag kan worden betaald aan het kind zelf.
• Bijzondere situaties: In sommige gevallen kan de alimentatieplicht doorlopen als het kind bijvoorbeeld door ziekte niet in staat is om zelf in zijn of haar onderhoud te voorzien